Siem Steinmann (26) studeert dit jaar af als regisseur. Met een achtergrond in muziektheater en musical balanceert hij in zijn werk op de rand van jolijt en ernst. Muzikaliteit en beweging staan altijd voorop. Siem maakt geen ‘helden theater’. Het zal altijd gaan over de misfit. De misfit die blijft proberen. De misfit met een onuitputtelijke levensdrang. Opgeven is sterven. En er moet geleefd worden! Groot, en hard, en vuil. In zijn werk dwingt Siem een kinderlijke openheid af bij het publiek. Om uiteindelijk tot een kern te komen. Vaak iets kleins en simpels. Een gevecht dat we iedere dag voeren met de wereld, maar meestal met onszelf, ons eigen onkunde. Een kern waar je als kijker met boter en suiker in trapt. Want theater moet vooral spannend, oogstrelend en verrassend zijn. De pil in de leverworst.  

“Een nieuw idee in de praktijk brengen. Waarvan je stiekem weet dat het goed is. Je voelt de potentie. Daar kan ik eindeloos energie van krijgen. Maar het maakt tegelijkertijd veel los, misschien nieuwe kanten van mezelf. Dat is altijd rete spannend.”